بررسی اثر انجماد شیشه ای بر میزان بیان نشانگرهای اختصاصی پرتوانی، Oct4 و Nanog، در بلاستوسیست های موش سوری

مقدمه: از زمان اولین انجماد شیشه‌ای رویان موش در سال 1985، تلاش‌ها‌ی قابل توجهی برای توسعه و بهبود این تکنیک صورت گرفته است اما همچنان انجماد با اعمال آسیب‌های جدی بیوشیمیایی و کروموزومی بر روی رویان می‌تواند باعث تغییراتی در الگوی بیان ژن‌های دخیل در تکوین و عملکرد، کاهش لانه‌گزینی و نهایتا مرگ رویان گردد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیرات انجماد شیشه‌ای بر زنده‌مانی و رشد و بررسی بیان ژن‌های تخصصی پرتوانی موثر در تکوین رویان از جمله ژن‌های Oct4 و Nanog در بلاستوسیست‌های منجمد- ذوب شده‌ی موش بود. روش کار: پس از تحریک تخمک‌گذاری موش‌های ماده و استحصال بلاستوسیست، فرآیند انجماد با حضور دی‌متیل سولفوکسید 15%، اتیلن‌گلیکول 15% و ساکارز 5/0 مولار به عنوان مواد سرما‌محافظ در محیط‌های انجمادی انجام شد و بلاستوسیست‌ها با قرار‌گیری روی Cryotop، به درون ازت مایع منتقل گشتند. فرآیند ذوب نیز با شست‌و‌شوی رویان‌ها در محیط ذوب حاوی ساکارز 1 مولار صورت پذیرفت. نهایتا میزان زنده‌مانی، خروج بلاستوسیست‌ها از زونا و نیز بیان ژن‌های Oct4 و Nanog به روش real time- PCR در بلاستوسیست‌های منجمد- ذوب شده و شاهد ارزیابی شد. نتایج: نرخ زنده‌مانی و خروج بلاستوسیست‌ها از زونا در تیمار انجماد نسبت به بلاستوسیست‌های منجمد نشده بطور معنی‌داری کاهش یافتند (81/5±43/94% در مقابل 100% برای زنده‌مانی و 76/11±78/57% در مقابل80/5± 88/86% برای خروج بلاستوسیست از زونا). همچنین بیان ژن‌های Nanog و Oct4 افزایش یافت. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این آزمایش می‌توان گفت که انجماد شیشه‌ای بلاستوسیست موش سوری در مرحله‌ی بلاستوسیست می‌تواند باعث تغییر بیان ژن و کیفیت رویان گردد.